Surviving Life (Theory and Practice) / 2010 / Jan Svankmajer
«What it takes for a sensitive person to survive in a brutal world»
دیشب یه تجربه‌ی سینمایی جدید رو با این فیلم تجربه کردم؛ نمونه‌ی این فیلم رو تقریبن میشه گفت تا حالا ندیدم.
حتی شروع فیلم هم یک شروع جالب و جدید بود ؛ فیلم که شروع میشه ممکنه کمی شوکه بشید که آیا این فیلمه یا یک استاپ‌موشن، و کارگردان فیلم هم دقیقن در مقدمه‌ی فیلم (!) میاد همین رو توضیح میده. بیشتر نمی‌گم دوست دارم خودتون تجربه‌ش کنید .
به قول خوده کارگردان، ژانر فیلم کمدی-روانکاوانه‌ست و داستان فیلم هم تقریبن میشه گفت همینه؛ حلّ یک پرونده . شخصیت اصلی داستان خواب‌های عجیبی می‌بینه که معنی‌شو نمی‌فهمه و به یک روانپزشک مراجعه می‌کنه، نه برای اینکه از شر این خواب‌ها راحت شه بلکه به‌خاطر اینکه این رویاها ادامه پیدا کنه !
گرچه هم فرم و هم محتوا در این فیلم راضی کننده‌ست ولی چیزی که بیشتر نظر منو جلب کرد فرم و تم فیلم بود. طبق گفته‌ی خوده کارگردان، همیشه دوست داشته رویا و واقعیت رو با هم ترکیب کنه، طوری که تشخیص این‌دو از هم مشکل بشه، و با استفاده از تکنیک استاپ‌موشن تونسته یه اثر سورئال قابل توجه درست کنه، که احتمال میدم این تکنیک در فیلم‌های بعد از این تأثیر بذاره .
در کل فیلم درخور توجه‌ایه، همراه با داستانی تأثیر گذار. در فیلم‌های سورئال هر چیزی (هر چیز غیر معمولی) نماد چیز دیگه‌ایه ؛ بعضی از نمادها در فیلم توضیح داده میشه، بعضی از نمادها هم فهمیدنش راحته ولی بعضی از نمادها و اتفاقات فیلم از نظر من بی‌معنی و اضافی اومد (و یا هم من درک‌شون نکردم) .
در کل فیلم خوبیه و توصیه‌اش می‌کنم؛ می‌تونست کمی جمع‌و جور تر باشه.
امتیاز من به فیلم : 10/8